Πέρασε μισός αιώνας από τη μαύρη Παρασκευή της 21ης Απριλίου του 1967 όταν μια ομάδα επίορκων μικρομεσαίων αξιωματικών επέβαλε με τα όπλα την στρατιωτική δικτατορία στη χώρα μας. Όμως γενικά δεν δίνεται ιδιαίτερο βάρος στη συλλογή των πληροφοριών από τους αυτόπτες μάρτυρες εκείνης της περιόδου, ενώ με τον χρόνο ξεχνιούνται οι πραγματικοί αγωνιστές και διαστρεβλώνεται ο ρόλος κάποιων φιλοχουντικών ομάδων και συνεργατών της δικτατορίας. Το σύνθημα της λήθης που έπεσε μετά τη μεταπολίτευση δε σημαίνει ότι πρέπει να ξεχαστούν τα ιστορικά γεγονότα, να απαλειφθούν τα αρχεία και τα πραγματικά πεπραγμένα των ανθρώπων της εποχής. Συνέχεια
Advertisements
